2 July, 1993: Roraima, Brazil
[in English]
2 July, 1993
Went out early (8 am) and began cutting tail from white trail to the stream off of the hill. Finished by about noon. I found a Leptodactylus mystaceus in the dry stream bed.
After lunch, I went out the orange trail and continued with it around the hill side. Didn’t find much at all.
At night we went out the orange trail. I followed a ways behind and looked for sleeping Uranoscodon along the stream, but didn’t find any.
The back porch, where the lab and Laurie and Jan’s hammocks are, also has a toilet built into the outside corner of the porch. It’s our only shitter. I was using it tonight when I produced a floater that could not go down with a single flush. So, I was standing there waiting for the overhead water tank to fill back up. I was looking around in the shitter when I noticed up in the back corner a small open-ended brick out of which protruded a small head (and only the head) of a small animal. ‘What the hell,’ I thought. I stood on the toilet seat (a totally normal thing to do here, it turns out) and looked closer. Sure enough it was a snake head. Who knows what that snake saw from its vantage point. But what kind of snake? Couldn’t tell from a head-on view of the head alone. So, I said to Laurie ‘Hey, there’s a snake in here.’ Now to be sure this is not a normal thing to say after defecating so Laurie and Jan were like ‘What? Sure, whatever’. I explained and Laurie came to have a look. See, Laurie was already in his hammock and had refused to get up to brush his teeth as he was comfortable, but a snake –zap– he’s there. Laurie stood on a stool and reached into the brick and somehow managed to pull out a Leptodeira. A shitter snake to be sure. So, as you see, one always must be on the alert for animals in the tropics. They can come at you at any time.
Previous:
1 July, 1993
Next:
3 July, 1993
.
.
.
[em português]
2 de julho de 1993
Saí cedo (8h) e comecei a cortar o rabo da trilha branca até o riacho que saía do morro. Terminado por volta do meio-dia. Encontrei um Leptodactylus mystaceus no leito seco do riacho.
Depois do almoço, saí pela trilha laranja e continuei contornando a encosta do morro. Não encontrei muita coisa.
À noite saímos pela trilha laranja. Segui um pouco atrás e procurei por Uranoscodon adormecidos ao longo do riacho, mas não encontrei nenhum.
A varanda dos fundos, onde ficam o laboratório e as redes de Laurie e Jan, também tem um banheiro embutido no canto externo da varanda. É a nossa única merda. Eu estava usando-o esta noite quando produzi um floater que não podia cair com uma única descarga. Então, eu estava lá esperando o tanque de água encher novamente. Eu estava olhando ao redor na merda quando notei no canto de trás um pequeno tijolo aberto de onde se projetava uma pequena cabeça (e apenas a cabeça) de um pequeno animal. ‘Que diabos’, pensei. Subi no assento do vaso sanitário (uma coisa totalmente normal de se fazer aqui, ao que parece) e olhei mais de perto. Com certeza era uma cabeça de cobra. Quem sabe o que aquela cobra viu do seu ponto de vista. Mas que tipo de cobra? Não foi possível dizer apenas pela visão frontal da cabeça. Então, eu disse a Laurie ‘Ei, tem uma cobra aqui’. Agora, para ter certeza, isso não é uma coisa normal de se dizer depois de defecar, então Laurie e Jan ficaram tipo ‘O quê? Claro, tanto faz’. Expliquei e Laurie veio dar uma olhada. Veja, Laurie já estava em sua rede e se recusou a levantar para escovar os dentes porque estava confortável, mas uma cobra –zap– ele está lá. Laurie subiu num banquinho, enfiou a mão no tijolo e de alguma forma conseguiu tirar uma Leptodeira. Uma cobra de merda, com certeza. Então, como você vê, é preciso estar sempre alerta para os animais nos trópicos. Eles podem vir até você a qualquer momento.
Anterior:
1º de julho de 1993
Próximo:
3 de julho de 1993
.
.
.
[en español]
2 de julio de 1993
Salí temprano (8 am) y comencé a cortar la cola desde el sendero blanco hasta el arroyo que bajaba de la colina. Terminado alrededor del mediodía. Encontré un Leptodactylus mystaceus en el lecho seco del arroyo.
Después del almuerzo, salí por el sendero naranja y continué por la ladera de la colina. No encontré mucho en absoluto.
Por la noche salimos por el sendero naranja. Seguí un camino atrás y busqué Uranoscodon durmiendo a lo largo del arroyo, pero no encontré ninguno.
El porche trasero, donde están el laboratorio y las hamacas de Laurie y Jan, también tiene un baño integrado en la esquina exterior del porche. Es nuestro único cabrón. Lo estaba usando esta noche cuando produje un flotador que no podía bajar con una sola descarga. Así que me quedé allí esperando a que se volviera a llenar el tanque de agua del techo. Estaba mirando alrededor en la caga cuando vi en la esquina trasera un pequeño ladrillo abierto del cual sobresalía una pequeña cabeza (y sólo la cabeza) de un animal pequeño. "Qué diablos", pensé. Me paré en el asiento del inodoro (resulta que es algo totalmente normal aquí) y miré más de cerca. Efectivamente era una cabeza de serpiente. Quién sabe qué vio esa serpiente desde su posición ventajosa. ¿Pero qué clase de serpiente? No podría decirlo sólo con una vista frontal de la cabeza. Entonces, le dije a Laurie: 'Oye, hay una serpiente aquí'. Ahora, para asegurarme de que esto no es algo normal que se diga después de defecar, entonces Laurie y Jan dijeron: '¿Qué? Claro, lo que sea'. Le expliqué y Laurie vino a echar un vistazo. Mira, Laurie ya estaba en su hamaca y se había negado a levantarse a lavarse los dientes porque estaba cómoda, pero una serpiente –zap– está ahí. Laurie se paró en un taburete, metió la mano en el ladrillo y de alguna manera logró sacar una Leptodeira. Una serpiente cagada, sin duda. Entonces, como ve, siempre hay que estar alerta ante los animales en los trópicos. Pueden atacarte en cualquier momento.
Anterior:
1 de julio de 1993
Próximo:
3 de julio de 1993
.
.
.
[en français]
2 juillet 1993
Je suis sorti tôt (8 heures du matin) et j'ai commencé à couper la queue du sentier blanc jusqu'au ruisseau au large de la colline. Fini vers midi. J'ai trouvé un Leptodactylus mystaceus dans le lit asséché du ruisseau.
Après le déjeuner, j'ai emprunté le sentier orange et j'ai continué à flanc de colline. Je n’ai pas trouvé grand chose du tout.
La nuit, nous avons emprunté le sentier orange. J'ai suivi un certain chemin derrière moi et j'ai cherché des Uranoscodon endormis le long du ruisseau, mais je n'en ai trouvé aucun.
Le porche arrière, où se trouvent le laboratoire et les hamacs de Laurie et Jan, dispose également de toilettes intégrées dans le coin extérieur du porche. C'est notre seule merde. Je l'utilisais ce soir lorsque j'ai produit un flotteur qui ne pouvait pas descendre avec une seule chasse d'eau. Donc, j'étais là, attendant que le réservoir d'eau aérien se remplisse. Je regardais autour de moi dans la merde quand j'ai remarqué dans le coin arrière une petite brique ouverte aux extrémités de laquelle dépassait une petite tête (et seulement la tête) d'un petit animal. «Qu'est-ce que c'est», ai-je pensé. Je me suis tenu sur le siège des toilettes (une chose tout à fait normale à faire ici, il s'avère) et j'ai regardé de plus près. Effectivement, c'était une tête de serpent. Qui sait ce que ce serpent a vu depuis son point d'observation. Mais quel genre de serpent ? Je ne pouvais pas le dire d’après une vue frontale de la tête seule. Alors, j'ai dit à Laurie : « Hé, il y a un serpent ici. » Maintenant, pour être sûr, ce n'est pas une chose normale à dire après avoir déféqué, alors Laurie et Jan se sont dit : « Quoi ? Bien sûr, peu importe. J'ai expliqué et Laurie est venue voir. Vous voyez, Laurie était déjà dans son hamac et avait refusé de se lever pour se brosser les dents car il était à l'aise, mais un serpent – zap – il est là. Laurie se tenait sur un tabouret et fouilla dans la brique et réussit d'une manière ou d'une autre à en sortir une Leptodeira. Un serpent merdique, bien sûr. Ainsi, comme vous le voyez, il faut toujours être à l’affût des animaux sous les tropiques. Ils peuvent venir vers vous à tout moment.
Précédent:
1er juillet 1993
Suivant:
3 juillet 1993
.
.
.
[in het Nederlands]
2 juli 1993
We gingen vroeg op pad (8 uur 's ochtends) en begonnen de staart van het witte pad naar de stroom van de heuvel af te snijden. Rond het middaguur klaar. Ik heb een Leptodactylus mystaceus gevonden in de droge stroombedding.
Na de lunch ging ik het oranje pad op en vervolgde het langs de heuvelkant. Helemaal niet veel gevonden.
's Avonds gingen we de oranje route uit. Ik volgde een eind achterop en zocht naar slapende Uranoscodon langs de beek, maar vond er geen.
Op de achterveranda, waar het laboratorium en de hangmatten van Laurie en Jan staan, is ook een toilet ingebouwd in de buitenhoek van de veranda. Het is onze enige shitter. Ik gebruikte het vanavond toen ik een drijver produceerde die niet met één enkele spoeling naar beneden kon gaan. Dus ik stond daar te wachten tot de watertank boven water weer vol was. Ik keek rond in de poep toen ik in de achterste hoek een kleine steen met een open uiteinde zag waaruit een kleine kop (en alleen de kop) van een klein dier uitstak. ‘Wat maakt het uit,’ dacht ik. Ik ging op de wc-bril staan (wat hier heel normaal is, zo blijkt) en keek beter. Het was inderdaad een slangenkop. Wie weet wat die slang vanuit zijn uitkijkpunt zag. Maar wat voor soort slang? Ik kon het niet zien aan de hand van alleen het hoofd. Dus ik zei tegen Laurie: ‘Hé, er zit hier een slang.’ Om er zeker van te zijn dat dit niet normaal is om te zeggen na het poepen, dus zeiden Laurie en Jan: ‘Wat? Zeker, wat dan ook’. Ik legde het uit en Laurie kwam kijken. Zie je, Laurie lag al in zijn hangmat en had geweigerd op te staan om zijn tanden te poetsen omdat hij zich daar prettig bij voelde, maar als een slang – zap – is hij daar. Laurie stond op een kruk en stak haar hand in de steen en slaagde er op de een of andere manier in om er een Leptodeira uit te trekken. Een strontslang, dat is zeker. Zoals je ziet moet je dus altijd alert zijn op dieren in de tropen. Ze kunnen op elk moment bij je langskomen.
Vorig:
1 juli 1993
Volgende:
3 juli 1993
Σχόλια
Προσθήκη σχόλιου