482.Open Dag NIOO 2019: welkom in de natuur van de toekomst!

  • Op 31 oktober 2019 opende het Nederlands Instituut voor Ecologie zijn deuren voor bezoekers op de driejaarlijkse Open Dag.

  • Waarom vernietigt vanillevla onze hersenen? Prof. dr. Erik Scherder (4/5)

  • Het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) - film 2022

  • Ecologie in een 'levend gebouw': het NIOO
    In 10 minuten hoor je wat het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) onderzoekt en hoe je dat terugziet in het duurzame gebouw vol innovatieve ecotechnologie.


  • The Netherlands Institute of Ecology (NIOO-KNAW): Ecology For Life

  • 4 Opening Wageningen

    proefschri� is na de promo�e openbaar als PFD beschikbaar via de `Radboud repository’
    htps://repository.ubn.ru.nl.
    Dit proefschri� is �jdelijk reeds beschikbaar via deze link:
    htp://www.vleermuis.org/promo�e/PhD_Thesis_radboud_2023.pdf

    (*) bronnen:
    Download (eis-nederland.nl)
    Bolwerk van zeer zeldzame zandhommel in Hoeksche Waard | Natuurmonumenten
    https://www.eis-nederland.nl/DesktopModules/Bring2mind/DMX/API/Entries/Download?command=core_download&entryid=1057&language=nl-NL&PortalId=4&TabId=563

    https://www.natuurmonumenten.nl/natuurgebieden/korendijkse-slikken/nieuws/bolwerk-van-zeer-zeldzame-zandhommel-in-hoeksche-waard
    https://knnv.nl/nieuws/wie-doet-er-mee-aan-het-onderzoek-naar-de-zandhommel/'
    https://knnv.nl/wp-content/uploads/2023/09/Programma-Inspiratiedag-28-okt-2023.pdf


  • https://www.vanlauwerstoteems.nl/
    https://www.vanlauwerstoteems.nl/uploads/1/1/7/1/117136146/een_kronkelend_verhaal.pdf
    De veenrivier de Oude Riet kreeg rond het jaar 800 na Chr. een andere loop, toen de Lauwerszee ontstond. Het zeewater drong bij vloed diep het Westerkwartier in en gebruikte daarvoor de bedding van het veenriviertje Oude Riet. Er ontstond een getijdenlandschap met grote invloed op het ontstaan van zowel het noordelijk als zuidelijk Westerkwartier. De rivier maakte kolonisatie en ontginning van de ‘wolden’ in het moerassige zuiden mogelijk. Al in de middeleeuwen verzandde de zeearm. Deze werd afgedamd en ingepolderd. De waterafvoer werd toevertrouwd aan gegraven waterlopen, waaronder Wolddiep en Matsloot. De oude zeegeul is op veel plekken nog zichtbaar in de vorm van inversie – de bedding van de vroegere zeearm ligt hoger dan het omringende land.
    https://www.ouderiet.com/nieuws
    De lezing gaat over de jongste inzichten rond deze zee-inbraak, de ontwikkeling ervan en de gevolgen voor het landschap en de bewoners toen en nu. Ook gaat Westerink in op prognoses rond de zeespiegelstijging en bodemdaling voor de nabije toekomst. Ben gebruikt veel zelf getekende kaarten voor de historische ontwikkeling van het landschap. Archeologische, bodemkundige en geografische gegevens komen aan bod.

    Met de lezing vragen Platform Oude Riet en Stichting Oudheidkamer Fredewalda aandacht voor het dallandschap Oude Riet, de geschiedenis en de verdere ontwikkeling ervan.


  • https://noorderbreedte.nl/?s=lelylijn+koos+vos&x=0&y=0
    Het Platform wil het beekdallandschap van de Oude Riet zichtbaar, beleefbaar en voorstelbaar maken. Geen wonder dat we de discussie over de Lelylijn met zorg volgen. We vragen ons af wat aanleg van deze spoorlijn gaat betekenen voor dit landschap. In hoeverre gaat deze lijn dit gebied ‘raken’ en treffen? Veel is nog onduidelijk (financiering, precieze tracé, een internationale of slechts nationale lijn), maar de gevolgen kunnen groot zijn. Om de discussie aan te zwengelen publiceerde Koos Vos in 2021 hierover in tijdschrift Noorderbreedte. Zijn insteek is dat ‘de Lelylijn de nekslag is voor een beschermd landschap’.


  • De afgelopen jaren zijn in diverse tijdschriften en bundels kleinere - en soms ook wat grotere - artikelen van mijn hand verschenen. In deze rubriek wordt een aantal daarvan als PDF-bestand gepresenteerd.

    •  'Oersloten' in Ubbega [2019]
    •  Een pikante vergissing [2019]
    •  Abt Menko over de Fivel en de kerk te Wittewierum [2019]
    •  Meten en rekenen. De Semslinie van 1615 [2018]
    •  De Marcellusvloed en de Eemsdijk [2018]
    •  Het Boterdiep en de Chinese baby's [2018]
    •  Lageweg en Boterdiep te Bedum [2018]
    •  Twee foto's van Farmsum [2017]
    •  Groningen tegen de bisschop? [2017]
    •  Nogmaals (de) Oosterhoogebrug  [2017]
    •  Drie vergeten toponiemen [2016]
    •  Wacht nog even met het herschrijven van de geschiedenisboekjes!  [2015]
    •  Vriendschap en eendracht op z’n Gronings [2011]
    •  Graven bij Stootshorn. De verbinding tussen Groningen en het Oldambt gedurende de oorlogsjaren 1580-1594 [2010]
    •  Een inspirerende vergissing [2010]
    •  ‘Vrij ende freesch’. Stad en Lande in de middeleeuwen [2008]
    •  Van Reductie tot Provincie [2008]
    •  Een bewogen ambtenaar [2006]
    •  Duivenpost [2003]


    Mijn dissertatie Groningen, een stad apart uit 2007 en het boekje Een kronkelend verhaal uit 2011 zijn niet meer leverbaar, maar er is nog wel belangstelling voor. Dat geldt ook voor de vertaling van secretaris Johan Julsings  'geheime dagboek' over 1589-1594 en Francisco Verdugo's verslag over zijn belevenissen in de jaren 1581-1595. Pagina's met een verkorte weergave van de inhoud van deze publicaties bereikt men via de onderstaande links:

    •  Het Geheime Dagboek van de Groninger stadssecretaris Johan Julsing  [2006]
    •  Groningen, een stad apart. Over het verleden van een eigenzinnige stad (1000-1600)  [2007]
    •  Voor God en mijn koning  [2009]
    •  Een kronkelend verhaal. Nieuw licht op de oude Hunze  [2011]

    Op deze pagina's staan links met behulp waarvan men pdf-versies van deze publicaties kan downloaden.


     






  • De streek rond de stad Groningen ligt ingesloten tussen het Drentse plateau en de kleilanden langs de Waddenkust. Dit gebied was alleen bewoonbaar voor zover de bewoners erin slaagden zich het Drentse water en de zee van het lijf te houden en tegelijk ook hun eigen overtollige water kwijt te raken.

    Eeuwenlang hebben de bewoners van dit gebied hun best gedaan om hun leefomgeving te verbeteren. Soms deden ze dat door de natuur een handje te helpen, maar meestal ging het erom haar te bedwingen of de schade te herstellen die ze had aangericht. Ze legden kaden en dijken aan, groeven watergangen en bouwden zijlen (sluizen). Sporen van deze ingrepen zien we terug in het landschap: in de loop van een sloot, in de vorm van een perceel grasland of in een verzakte dijk. Wie zijn ogen de kost geeft, ervaart zelf dat het landschap zich laat lezen als een tekst.
    ‘Groningen en het Drentse water’ is oorspronkelijk opgezet als een cursus die in de jaren 2012-2013 aan de Senioren Academie Groningen-Drenthe-Friesland is gegeven.
    Besproken worden de sporen die tot op de dag van vandaag getuigen van de strijd die onze middeleeuwse voorouders tegen het water hebben gevoerd. Uitgangspunt vormen zoveel mogelijk de schaarse schriftelijke bronnen die daarover bewaard zijn gebleven en die vaak moeilijk te interpreteren zijn. We volgen Hunze, A en Peizerdiep in hun loop door het land en de tijd en ontdekken dat ook de inrichting van het grondgebied van de huidige gemeente Groningen grotendeels bepaald is door de eisen die het water stelde.
    ‘Groningen en het Drentse water’ is bedoeld voor hen die meer willen dan een verhaal in grote lijnen en bereid zijn terug te gaan naar de bronnen van onze kennis.
    In de meeste hoofdstukken zijn becommentarieerde vertalingen opgenomen van de archiefbronnen die bij de reconstructie van de ontwikkeling zijn gebruikt. Transcripties van de oorspronkelijke teksten zijn als bijlagen aan de hoofdstukken toegevoegd.
     
    ‘Groningen en het Drentse water’ bestaat uit de volgende elf delen:
     
    1        Inleiding: waterstaatsgeschiedenis in Groningerland en de fysisch-geografische achtergrond
    2       Aduard, Drenterwolde en de Hunze (1285)
    3       Het Nieuwe Gat (1321-1322)
    4       Schilligeham, Redwolde en Paddepoel (1323-1365)
    5       Tussen Aduard en Drentse A (13e en 14e eeuw)
    6       Arbere en het Aduarderdiep (1313-1400)
    7       De Hunze omgeleid (c. 1400)
    8       Alle kanten op
    9       Kleisloot, Selwerderdiep en Boterdiep                     
    10     Tussen Aduard en Grijpskerk 1
    11      Tussen Aduard en Grijpskerk 2 
              




  • https://www.2doc.nl/documentaires/collecties/themas/natuur.html?
    https://npo.nl/themas/klimaat
    https://npostart.nl/collectie/klimaat
    https://www.2doc.nl/documentaires/collecties/themas/natuur.html
    https://www.2doc.nl/documentaires/collecties/themas/natuur/milieu.html
    https://www.2doc.nl/documentaires/collecties/themas/natuur/milieu.html
    https://www.2doc.nl/documentaires/collecties.html
    https://www.2doc.nl/documentaires/collecties/locaties/europa.html
    https://vimeo.com/user25659899
    https://www.youtube.com/channel/UC3eGlQeu_nf6-BqvqOaQoGA
    https://www.bnnvara.nl/vroegevogels/artikelen/fossiele-strandvondsten-herkennen
    https://dvhn.nl/duurzaam/Een-stadsberm-in-mei-niet-maaien-wat-levert-dat-nou-op-Meer-dan-deze-bioloog-dacht-Goh-dit-is-toch-wel-interessant-28449544.html
    an een oerdegelijk stadsgrasveldje veranderde de middenberm van de Rembrandt van Rijnstraat in een kniehoog oerwoud, dankzij Maai Mei Niet. Maar leeft er ondertussen ook meer dan gras? ,,Ik tel zo twintig, dertig soorten.’’
    Dat de gemeente Groningen aan Maai Mei Niet doet, is te zien zodra je de Rembrandt van Rijnstraat in fietst. De middenberm werd de afgelopen weken met de dag hoger, woester, groener, maar vooral ook geler, witter, paars en een beetje roze. Voor insecten is zo’n veld beter dan een gladgemaaid gazon: ze vinden er beschutting en eten, ze bestuiven planten, ze vormen zelf weer een voedselbron voor vogels.
    https://rickmiddelbos.wordpress.com/
    https://www.sikkom.nl/actueel/Video-Huisbioloog-Rick-ontdekt-verborgen-onderwaterwereld-bij-het-Stadsstrand-28528635.html
    https://www.npostart.nl/collectie/natuur

  • Posted on Οκτώβριος 03, 2023 0306 ΜΜ by ahospers ahospers

    Σχόλια

    Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια

    Προσθήκη σχόλιου

    Συνδεθείτε ή Εγγραφή για να προσθέσετε σχόλια